کمونیست‌ها نتوانستند پرسش ناسیونالیسم را به‌درستی صورتبندی کنند. از ابتدا قرار هم نبود که آن ها ناسیونالیست شوند چون ناسیونالیسم و جنبش رهایی بخش ملی یکی نیستند. این وظیفه جنبش چپ و کمونیستی بود که به مساله رهایی ملی پاسخ دهد به ویژه اگر رهایی ملی به عنوان جنبش اصلی و پرسش مرکزی مطرح شود.

میشل اوئلبک نویسنده، شاعر و فیلمساز فرانسوی زاده ۱۹۵۶، با رمان گسترش محدوده ستیز در سال ۱۹۹۴ خود را به‌عنوان یک نویسنده معرفی کرد و با رمان پرسروصدای ذرات بنیادین مشهور شد.

لوموند در گزارشی جدید به پژوهشی اشاره می‌کند که تأثیر آلودگی هوا بر رشد مغز کودکان و توانایی شناختی آنان را مطالعه کرده است. این مطالعه نتیجه‌ای بسیار نگران‌کننده را نشان می‌دهد، اینکه بین در معرض هوای آلوده قرار گرفتن حتی به مقدار کم در دوران بارداری و آسیب و نارسایی و ناتوانی مغزی کودکان حتی در دوره جنینی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد.

فروکش کردن جنگ سرد در سال‌های پایانی ۱۹۷۰ نظم منقطه‌ای خاورمیانه را سست کرد. در سال ۱۹۷۹، چهار رویداد، از تهران تا مصر و از مکه تا افغانستان، بی‌آنکه به یکدیگر ارتباطی داشته باشند، بازیگر جدیدی را وارد منطقه کرد: ستیزه‌جوی اسلامی.

ما هیچ شفقتی نداریم و از شما هیچ ترحمی درخواست نمی‌کنیم. هنگامی که نوبت ما بیاید، ما نباید هیچ بهانه‌ای برای پرهیز از حذف و کشتار داشته باشیم. (کارل مارکس، ۱۸۴۹)

قطع فراوان درختان پرتقال، مصرف بي‌رويه و غيرقانوني آب‌سفره‌هاي زيرزميني، مصرف بي‌رويه و غيرقانوني برق شبانه‌روزي، تشديد معضل زباله و پسماند منطقه، و بي‌ميلي كشاورزان و باغداران به ادامه شغل خود با اجاره دادن اين مكان‌ها و آسيب به اقتصاد كشاورزي منطقه از جمله معايب معضل ويلا-استخرهاي پرتقالي به شمار مي‌روند

اجماع علمی می گوید انسان همه چیزخوار است. ممکن است اینطور نباشد؟ بله ممکن است. اما عجالتا تا وقتی اجماع علمی این را می گوید ما تخفیف بدهیم و فروتنانه بذیریم انیشتن و داروین نیستیم و زیروزبر کردن مبانی علم وظیفه ما نیست.

خشونت یک واقعیت زنده با تاریخی مشخص است که به سنتی که ما تراژدی انسانی می‌نامیم، گره خورده است. در حقیقت، تنها از راه تاباندن یک روشنایی تراژیک بر روی تاریخ است که ما انسان‌ها می‌توانیم جهانی فراسوی رنج و غفلت را تصور کنیم. به همین دلیل است که هنر برای خلق یک پاسخ مدنی به خشونت بسیار حیاتی است